In 1970 schreef Alvin Toffler, samen met zijn vrouw Heidi het boek Future shock.
De auteurs omschrijven ” de term “future shock“als een psychologische staat van individuen of maatschappijen. Teveel verandering in te korte tijd. De onderliggende trends waaraan Toffler de staat van future shock toeschreef zijn vandaag de dag nog steeds relevant. De toename van migratie voor economisch welzijn, de toename in consumptie van goedkope (wegwerp)artikelen en de dood van het permanent zijn. Het levert de mens stress en shock op. Volgens een oude Griekse wijsheid van de filosoof Heraclitus is eeuwig aanwezige verandering een belangrijke essentie van ons universum. Het filosofisch begrip ‘worden’ zorgde destijds voor spanning met het ‘zijn’ en het begrip “dat wat is, niet kan worden.”
In het woud van futuristen, voorspellers en consultants wordt de trend van technologische versnelling in de 21e eeuw soms als iets nieuws gepresenteerd, een fenomeen waar organisaties urgent actie voor moeten ondernemen. Ik denk dat het niets nieuws is, maar van alle tijden, het tempo en de schaalgrootte neemt alleen toe.
Organisaties hebben in hun systeem een primaire reactie op benodigde verandering ingebouwd. Grote urgentie die verandering noodzakelijk maakt wordt zonder uitzondering, steevast beantwoord met programma’s en projecten, transformaties en reorganisaties. Bij een gemiddelde organisatie ziet de weg van prikkel naar primaire reactie er als volgt uit:
We verliezen terrein of lopen achter op gebied X. Uit onze analyse blijkt dat dit een gevolg is van trend Y. Als antwoord hierop gaat project “schuilnaam” dit voor ons oplossen, tegen een investering Z. En niemand mag ervan weten totdat we erover publiceren.
Onderzoekers J. Treem en P. Leonardi bewezen in 2012 de Affordance theorie bij het gebruik van Social Media in organisaties. Ze toonden aan dat het aantoonbare effect van Social Media lastig te omschrijven is omdat het gedrag mogelijk maakt wat voorheen (zonder deze technologie) niet mogelijk was. Denk hierbij aan de mate waarin informatie deelbaar, aanpasbaar en zichtbaar was voor iedereen in de organisatie. In hun onderzoek verklaren ze dat dezelfde tools door verschillende mensen op een andere manier gebruikt kunnen worden. De theorie is goed te vergelijken met het gebruik van een appel.
