Het Post-Corona tijdperk

De wereld is tijdelijk on hold gezet wegens bijzondere omstandigheden. Het Corona virus verspreidt zich in hoog tempo wereldwijd en eist daarbij vele mensenlevens. Verzorgers en wetenschappers werken op volle toeren en samen slaan we ons er zo goed als we kunnen doorheen. We zijn als samenleving in een ongekende ruststand beland, een situatie die we niet eerder hebben meegemaakt.

Wat het virus heeft veroorzaakt is een aantal essentiële veranderingen waar we al lange tijd lang heel erg aan toe waren. Met veel interesse keek ik deze week de Tegenlicht uitzending “Virus vergezichten. Psycholoog Dirk de Wachter (van dat recente leuke boekje “de kunst van het ongelukkig zijn”) en trend forecaster Lidewij Edelkoort geven hun visie op de wereld na Corona. Het houdt me sindsdien erg bezig en ik voel ook een soort van opwinding over dit wereldbeeld. Gaan we terug of wordt het anders, en hoe dan?

De bijzondere omstandigheden van deze crisis heeft vooruitgang gebracht op onderwerpen waar we in een patstelling waren beland. Het zijn stuk voor stuk problemen waar de oplossing niet mogelijk was zonder systematische veranderingen en consequenties te accepteren.

1. We hebben meer begrip en zorg voor elkaar. De 1,5 meter zorgt er voor dat we beter op elkaar moeten letten op straat in plaats van op ons scherm.
2. Milieuvervuiling is sterk gereduceerd door lagere productie en ons veranderend reisgedrag.
3. Het dagelijks fileprobleem met al haar consequenties voor de economie en het milieu is in slechts enkele weken opgelost.
4. De benodigde digitale transformatie voor organisaties heeft niet eerder in dit hoge tempo vaart gemaakt.
5. Hoge stress niveaus die mensen ervaren in hun leef- en werkpatronen zijn sterk verminderd.

Daarnaast zie ik nog een ander positieve bijwerking van de crisis. Op dit moment is er in veel organisaties een toename in creativiteit en innovatie van dienstverlening. Om te anticiperen op de nieuwe realiteit en de 1,5 meter economie zijn er veel nieuwe initiatieven ontstaan om anders te leren, te werken en kennis uit te wisselen. Nieuwe vormen van klanten bedienen en samenwerken worden breeduit geaccepteerd en gebruikt. Zelf merk ik dat er binnen ons bedrijf Bliss ruimte is om de goede ideeën, die steeds geen prioriteit hadden, nu toch echt uit te voeren. Zo werken we momenteel aan het plannen voor een Remote Design Sprint, we voeren virtuele mindset training uit en innoveren in hoe we met onze associates in verbinding zijn. Zoveel vernieuwing was er zonder deze crisis niet gekomen.

Een voor de hand liggende primaire reactie voor organisaties op een crisis van deze omvang is om het bestaande business model te beschermen. Hoe kunnen we de economische impact zo snel mogelijk (gedeeltelijk) compenseren of mitigeren?
Ik merkte dat ook dit mij de eerste dagen en weken bezig hield. Het gaf geen nieuwe oplossingen, geen doorbraak en eigenlijk ook niet veel nieuwe energie. De oplossingen die je in deze stand bedenkt zijn van een andere orde dan dat je deze tijdelijke ruststand gebruikt om je te bezinnen op hoe je je missie gaat uitvoeren in de nieuwe realiteit.
De reflectie die uit rust voortkomt is een staat die veel meer inzicht en waarde oplevert.  We moeten ons dus afvragen hoe we dit hoger bewustzijn ook zonder crisis kunnen behouden. Constante reflectie inbouwen, in-en uitzoomen, optimale balans vinden in je innovatie horizons. Het zijn slechts enkele ingrediënten die we bij Bliss in onze UR aanpak hebben opgenomen, maar harde noodzaak om succesvol verandering te realiseren.

Bij Bliss willen we een thuisbasis zijn voor professionals waarin je engineer van je eigen bestaan bent om betere resultaten en geluk in werk en leven te realiseren.
De virtuele body & mind class die collega Astrid vanochtend met ons heeft gedaan is een voorproefje van hoe we samenwerken om de Nederland BV naar een hoger bewustzijn te helpen.

Ik kijk enorm uit naar het Post-Corona tijdperk en ben erg benieuwd hoe die eruit ziet. Vooralsnog heb ik veel vragen en nog weinig antwoorden.
Gaan we met zijn allen terug naar kantoor en op de zelfde tijd de file in? Ik kan het me moeilijk voorstellen.
Gaan we minder consumeren omdat productie en winkels zijn stilgevallen?
Gaan we zelf creatiever worden, meer zelf leren produceren en doen? Het zal tot grote verschuiving leiden als 7,8 miljard mensen in zelfvoorziening innoveren.
Zullen we zorgzamer voor onze medemens worden, meer attentie en oplettendheid vertonen?
Lukt het onze politiek om een economisch verantwoord en meer sociaal beleid te blijven hanteren, ook na de crisis?
Zullen we een blijvende voldoening halen uit de zorg voor de ander?
En zijn we in staat om de economische tegenvallers te accepteren?

De wens zal hier wellicht vader van mijn gedachte zijn, we gaan het zien. Mocht je toevallig een antwoord tegenkomen de komende tijd, let me know!